جارێك (هارون الرشید) له‌ كۆشكی خۆیدا و له‌ كاتی حه‌وانه‌وه‌و ئاماده‌بوونی خواردنی خۆش و به‌دڵ و ده‌روونێكی پڕ له‌ شادی ناردی به‌ دواى (أبو العتاهیة) ی شاعیر و پێی وت: وه‌سفی ئه‌م خۆشگوزه‌رانییه‌ بكه‌ كه‌ من تێیدام ، ئه‌ویش وتی:

عش ما بدا لك سالما ... في ظل شاهقة القصور

يُسعى عليك بما اشتهيت ... لدى الرواح إلى البكور

فإذا النفوس تقعقعت ... عن ضيق حشرجة الصدور

فهناك تعلــم موقــنًا ... مـــــا كنت إلا فــــي غـــــرور

واته‌: چه‌ندت حه‌ز لێیه‌ به‌ خۆشی و به‌ سه‌لامه‌تی له‌ سایه‌ی ئه‌م كۆشك و ته‌لاره‌ دڵ ڕفێنه‌تدا بژی، ئه‌وه‌ی دڵت ئاره‌زووی ده‌كات به‌ به‌یانیان و به‌ ئێواران بۆت ئاماده‌ ده‌كرێت، به‌ڵام كاتێك كار گه‌یشته‌ سه‌ره‌مه‌رگ و گیان هاته‌ بیناقاقات، ئه‌و كاته‌ به‌ دڵنیایی بۆت ده‌رده‌كه‌وێت، هه‌موو ئه‌و خۆشییه‌ی تێیدا بووی خۆفریودان و تراویلكه‌ بوو. ئیتر هارون الرشید ده‌ستی كرد به‌ گریان ، ڕاوێژكارێكى هارون وتی: ئایا خه‌لیفه‌ بانگی تۆی كرد ئاوها غه‌مباری بكه‌یت؟ ئه‌و كاته‌ هارون الرشید وتی: لێی گه‌ڕێ، ئه‌و ئێمه‌ی بینی له‌ كوێره‌وه‌ریداین ، نه‌یویست ئه‌وه‌نده‌ی تر به‌رچاومان تاریك بكات.

إحسان برهان الدین

2016-11-30 سلێمانی